papa en mama, afscheid en een nieuwe president!

Weer tijd voor een nieuwe blog. Veel te lang geleden dat ik de laatste blog schreef. Ondertussen is het alweer december en gaat de tijd zo snel. Over 11 weekjes ben ik alweer terug in Nederland, nog maar even niet aan denken.

Het weekend van 15 en 16 november stond in het teken van feesten. Nienke en Ernesto waren zondag beide jarig. Daarom hadden we zaterdags een picknick met het personeel van het Health center op het strand wat vooraf ging met een lunch bij het Health Center. Zondag lekker wezen zwemmen bij Ocean Bay en de verjaardag van Nienke gevierd.
De week erna kwamen er Belgische studenten stage lopen in het Health center. Ik heb ze deze eerste dag begeleid waarna we ze ook volgens rooster hebben ingedeeld. Tijdens mijn dienst kwam er een vrouw, die gebrekkig Engels sprak, met een operatiewond aan haar bovenbeen. Deze dame was in een ander ziekenhuis geopereerd en kwam eigenlijk zonder wondzorg overdracht naar ons ziekenhuis. Er was iets uit haar been verwijderd wat een gapend gat in haar bovenbeen gaf welke vol met wondvocht zat. Deze wond samen met Martijn verzorgd wat best een uitdaging was. Verder die week niet zo veel gewerkt gezien vrijdag mijn ouders kwamen en ook de Belgische studenten er waren.

Vrijdag 18 november was het dan zo ver, papa en mama kwamen. Waar de vlucht eerst om 13.15 zou landen, werd dit 15.45 waar ze vervolgens pas om 18.15 met een beetje vertraging aan kwamen. Ik had vervoer geregeld zodat ze niet met de bus mee hoefde. Aangekomen in Ocean Bay, snel spullen op de kamer, eten en ik ging er weer op tijd vandoor. Terug naar het Health center omdat we afscheid moesten nemen van Yvette, mijn ‘twinsister’, op het vliegveld.
De rest van de week heb ik heerlijk genoten met mijn ouders. Met Omar, de gids, hebben we een dagtrip gemaakt naar Banjul waar we de Arch22 beklommen, naar de Albert markt en naar de haven zijn geweest. Daarna door naar de vismarkt van Tanji waar de boten net aankwamen op het strand met verse ladingen vis. Daarna naar de crocodile pool waar ze allebei een krokodil hebben geaaid. Verder is er in Lamin traditioneel Gambiaans chicken yassa voor ze gekookt. We hebben een bezoek gebracht aan de Serrekunda markt waar we stof hebben gekocht. Dinsdag was het Lamin Health Center aan de beurt. Eindelijk heb ik ze kunnen laten zien waar ik al die weken verblijf en werk. Ik heb ze rondgeleid, kennis laten maken met het personeel en dingen kunnen laten zien. Daarna ook een bezoek gebracht aan de Babylon school en aan Lamin lodge. De rest van de week zijn we nog naar monkey park geweest waar de apen op je schouder kwamen zitten. Dit was ook voor mij de eerste keer evenals een bezoek aan Makasutu forest park. Daar hebben we een boottocht gemaakt door de mangroves, een wandeling gemaakt door het forest park, gezien hoe er palm wine gemaakt wordt en uit de boom wordt gewonnen, aapjes gezien en genoten van een heerlijke Gambiaanse lunch.

Vrijdag 25 november, alweer een dag van uitzwaaien. Dit keer namen we afscheid van de 3 pabo studenten. Vanuit Bakau heeft het me 80 minuten gekost om op de airport te komen. Overal werd campagne gevoerd voor de aankomende verkiezingen. Nu ook de 3 pabo’ers vertrokken zijn, blijven we met een klein clubje van 4 over, wat wel weer even wennen zal worden.

Zaterdag vroeg weer terug naar Ocean Bay om papa en mama op te halen. Dit keer wel met de bus mee gegaan naar het vliegveld waar ik ze heb uitgezwaaid. Ik heb genoten van een heerlijke week samen, wat voor mij ook een mini vakantie in ‘eigen’ land was.

Vorig weekend ook maar weer eens naar het strand geweest. Op de terugweg van Senegambia naar Lamin werd er natuurlijk weer campagne gevoerd. Dit maakte de kortste route als de langste van allemaal. Na ongeveer 2 uur waren we eindelijk terug maar kunnen we wel zeggen: Wij hebben president Jammeh gezien en kandidaat Kandeh. Al met al was dit erg indrukwekkend.

Afgelopen week echt ziek op bed gelegen. Het begon vorige week al met hoesten en verkouden worden. Daar toen een antibioticakuur voor gehad maar ik, eigenwijs en wel, heb niet genoeg rust genomen wat ik deze week op de koop toe moest nemen.
Donderdag 1 december was het eindelijk zover, het was de dag van de verkiezingen hier in Gambia. Partijen hadden zich samengevoegd om zo sterk mogelijk te staan. Gestemd kon worden voor 3 kandidaten. De uitslag zou in de nacht rond 4/5 uur bekend worden gemaakt. De volgende ochtend was nog steeds niks bekend maar de stemmingen in vele regio’s gaven aan dat Adama Barrow de nieuwe president zou worden. Rond 1 uur kwam dan eindelijk het verlossende woord, Adama Barrow is de nieuwe president van Gambia! Na 22 jaar is het tijd om afscheid te nemen van president Jammeh. Op naar een toekomst met nieuwe mogelijkheden voor Gambia. Overal was het een gekkenhuis. Gillende mensen, rennende mensen, toeterende auto’s, auto’s met een stuk of 12-15 mensen in en op de auto’s. Overal werd gefeest op straat en daar deden wij vrolijk aan mee. We zijn meegelopen met de overwinningstocht in Lamin. ’s Avonds hebben we nog een feestje gevierd in Senegambia wat een mooie afsluiting van deze geweldige dag was.